راهنماي سفروگردشگري-طبيعت گردي-جاذبه هاي گردشگري و توريستي

كوروش دوم، كوروش بزرگ يا كوروش كبير، بنيان‌گذار و نخستين شاه شاهنشاهي هخامنشي بود كه به مدت سي سال، در بين سال‌هاي ۵۵۹ تا ۵۲۹ پيش از ميلاد، بر نواحي گسترده‌اي از آسيا حكومت مي‌كرد. آرامگاه كوروش كبير، مهم ترين اثر مجموعه پاسارگاد است كه از سال 1820 به بعد به عنوان آرامگاه كوروش شناسايي شد. فاصله مجموعه پاسارگاد از تخت جمشيد حدودا 75 كيلومتر است. مقبره كوروش، فرازنده‌ترين و در عين‌حال سالم‌ترين بناي پاسارگاد است. مقبره كوروش، اين سازه باشكوه طرحي بسيار باوقار، گيرا، متوازن و متناسب را عرضه مي‌دارد.

كوروش دوم، كوروش بزرگ يا كوروش كبير، بنيان‌گذار و نخستين شاه شاهنشاهي هخامنشي بود كه به مدت سي سال، در بين سال‌هاي ۵۵۹ تا ۵۲۹ پيش از ميلاد، بر نواحي گسترده‌اي از آسيا حكومت مي‌كرد. آرامگاه كوروش كبير، مهم ترين اثر مجموعه پاسارگاد است كه از سال 1820 به بعد به عنوان آرامگاه كوروش شناسايي شد. فاصله مجموعه پاسارگاد از تخت جمشيد حدودا 75 كيلومتر است. مقبره كوروش، فرازنده‌ترين و در عين‌حال سالم‌ترين بناي پاسارگاد است. مقبره كوروش، اين سازه باشكوه طرحي بسيار باوقار، گيرا، متوازن و متناسب را عرضه مي‌دارد.
مقبره كوروش كبير كه آرامگاه كوروش دوم هخامنشي ملقب به كوروش بزرگ يا كوروش كبير است، بنايي بي‌پيرايه ولي با معماري منحصربه‌فرد، در فاصله حدود يك كيلومتري جنوب غربي كاخ‌هاي پاسارگاد است. مقبره كوروش همچون گوهري از همه سوي دشت مرغاب پيداست (دشتي كه آرامگاه كوروش و مجموعه پاسارگاد در آن قرار دارد). آرامگاه كوروش در سال ۲۰۰۴ ميلادي به عنوان زير مجموعه پاسارگاد تحت شماره ۱۱۰۶ در ميراث جهاني يونسكو ثبت شده‌است.
مقبره كوروش كبير تنها بنايي در پاسارگاد است كه توصيف آن در منابع يوناني آمده‌است. مقبره كوروش در عين سادگي بسيار زيبا و چشم گير است و در زمان حيات كوروش بزرگ به دستور وي ساخته شده است. بناي مقبره كوروش با تكنيك و مهندسي دقيق اجرا شده به گونه اي كه پس از گذشت 25 قرن هنوز استوار و پابرجاست.
پس از كشته شدن كوروش بزرگ در جنگ با ساكاها يا ايرانيان شمالي، جسد وي را موميايي كرده و درون تختي از زر نهاده و اشياي مهم سلطنتي و جنگي او را در كنار وي گذارده بودند. در حمله اسكندر مقدوني، يك شخص در اين آرامگاه را شكسته و اشياي آن را تاراج كرده و كالبد را گزند رسانده بود. در گذشته بناي آرامگاه ميان باغ هاي سلطنتي قرار داشت و از سنگ هاي عظيم كه طول بعضي از آنها به هفت متر مي رسد، بنا شده بود.
آرامگاه كوروش در همه دوره هخامنشي مقدس به شمار مي‌آمده است. اين امر باعث گرديده كه در دوران اسلامي هم اين تقدس حفظ شود. اما تعبير اصلي بنا ديگر مشخص نبوده‌است و از سوي ديگر مردم هم ساختن بناهاي با عظمت سنگي را خارج از قوه بشري مي‌دانسته‌اند و به حضرت سليمان كه ديوان را براي كارهاي دشوار در خدمت داشته‌است، نسبت مي‌داده‌اند. به همين جهت آرامگاه كوروش را هم از بناهاي آن حضرت مي‌شمردند و آن را به مادر او نسبت مي‌دادند و “مشهد مادر سليمان” مي‌خواندند.
با اين حال و عليرغم گذشت بيش از 2500 سال از عمر بناي مقبره كوروش و پشت سر گذاردن زمين‌لرزه‌ها و حادثه‌هاي ديگر طبيعي و انساني، بناي مقبره كوروش بزرگ همچنان سالم و پايدار و استوار بر جاي مانده و نشانه‌اي از توانمندي‌ها و شايستگي‌هاي معماران، دانشمندان و صنعتگران ايراني در ايران باستان مي­باشد.

منبع: سايت راهنماسفر